31 januari speelde het HMC B-beker team de halve finale van de NBSB beker. Deze wedstrijd troffen we in WLC niet alleen een gewaagde tegenstander. Tevens ook een tegenstander met een non-playing teamcaptain: Arno de Man.
Altijd leuk om als non-playing teamcaptains met elkaar de kunnen sparren. Maar hij en Dannie Beijk kregen mij deze avond en dagen erna wel aan het denken.
Dannie Beijk, op bord 4 tegenstander van Henk Mollema, herkende mij van een presentatie op de districtsvergaderingen van de NBSB, dat ik trainingen gaf aan volwassenen. Ik vertelde hem dat het B-beker team de afgelopen 2 jaar daar wel een voortvloeisel uit was, alleen dan net vanavond niet.
En Arno zei nog tegen mij: je hebt wel mazzel met de jeugdafdeling van jullie. En ja, daar kan ik hem enerzijds geen ongelijk in geven, maar aan de andere kant is het mazzel als je het zelf afdwingt?
Want Arno had zeker wel gelijk dat men met deze Team Captain in de B-beker geen medelijden hoeft te hebben. We hebben een B-beker team dat zeker al bij de beste teams hoort. In een competitie waar de maximale rating (aan het begin van het seizoen) 1850 is, hebben wij 5 spelers (Roeland, Pieter, Henk Mollema, Bram en Mike) van 1771 en hoger en waarvan over de langere termijn de rating stijgende is (even een vormdip van een aantal daargelaten).
Van de vaste ploeg van 5 (dat voortvloeisel van de eerder genoemde trainingen), waren er 2 afwezig en 1 ziek. Een potentiële invaller in Lars Verhoeven (1878) speelde de 10-kamp op Tata en nog kan er zonder enige moeite een blik invallers/jeugdspelers, deze wedstrijd Tiago Omnes (1861) en Roan Lenting (1980) worden open getrokken waar het team in de breedte gewoon sterker van wordt.
Bijna de meest zeggende annekdote voor mij dit beker seizoen, is het feit dat Tim Thole mij aan het begin van dit seizoen vroeg of hij in aanmerking kwam voor een plek in het B-beker team. Met een rating van 1700, intern de B-groep gewonnen en momenteel 7e (waarbij hij interne won van zowel Pieter als Henk de vorige cyclus) en externe een score van 5 uit 8 met 2 overwinningen op 1750+ zou Tim bij menig team automatisch in de basis staan. Maar bij HMC moet Tim achteraan in de rij met potentiële invallers aansluiten, want op de meest recente ratinglijst van de KNSB staan er 20 man voor zijn neus met allemaal een rating tussen de zijne en de 1850.
Het is een teken van wat HMC de laatste jaren goed doet. Met René, Thomas en Henk is er rust in het jeugdkader waar een goede opleidingsstructuur de grote talenten die we hebben to bloei laten komen. En bij de senioren komen er steeds meer mensen bij die gemotiveerd zijn om beter te worden. Waar sinds 2024 ook met Roeland en Thomas (en binnenkort ook Casper Hermeling en hopelijk nog een paar spelers meer) een diverser aanbod aan goede spelers/trainers hun kennis en kunde deelt met deze leergierge groep.
De beker is een valkuil en een fout in 1 partij of een off-day aan meerdere (de verkeerde) borden, kan zomaar het einde van een bekeravontuur betekenen. Daar kan Bram Sekreve deze ronde over meepraten. Die ging even flink snel de bietenbrug op tegen talent aan de overzijde Sai Pranav Lalkota.
Maar als je zelf investeert in een fanatieke jonge groep. Doet vaak de leeftijd en het talent de rest. Want Roan en Tiago lieten zien, dat de jeugdafdeling van HMC daar geen tekort aan heeft. Al kwam Tiago in het eindspel ook eenmaal goed weg. Maar als je je tegenstander in die situatie dwingt omdat hij alleen nog maar op increment speelt, is het dan geluk of afgedwongen?
Zonder geluk vaart niemand wel, maar je kan de voorwaarden scheppen dat je er het minste van afhankelijk bent. En dan zorgt de jonge leeftijd en het talent van Henk Mollema 😉 ervoor dat je voor het 2e jaar op rij in de finale staat.
Halverwege maart staat de finale tegen Litho Knights op het programma.