HMC 1 soeverein

HMC heeft ook de laatste wedstrijd in de eerste klasse gewonnen. In Krimpen aan de IJssel wonnen we soepel met 6,5-3,5. Hierdoor keren we na een jaar terug in de Meesterklasse. Op 18 mei sluiten we het seizoen af met de bekerfinale in Utrecht.

Het seizoen bleef lang spannend omdat Vianen ook veel won. Ons zat het in enkele wedstrijden mee, zoals in Delft en Voorschoten. Tegen Vianen namen we geen risico en stelden het kampioenschap veilig.

Afgelopen zaterdag stond er dus weinig nog op het spel. Behalve het kampioenschap ook officieel binnentikken en de 100%-score behouden.

Antonios gaf op bord 1 het goede voorbeeld met een vlotte winstpartij. Waar hij in de eerste ronde van de Nederlands kampioen uit 1984 en 1986 wist te winnen, lukte het nu tegen de Nederlands kampioen uit 1989. Ik wist hem voor de partij nog te vertellen dat hij tegen een zeer ervaren speler moest die zich op zwartpartijen specialiseerde en altijd Frans speelde. Antonios kreeg een betere structuur en het loperpaar, maar Rini Kuijf had activiteit. Antonios rekende alleen iets beter en weerlegde het stukoffer. Met een 4/4 score laat hij zien dat hij naar HMC gekomen is om in de Meesterklasse te spelen!

Martin speelde tegen een collega van Nargiz. Stefan Tabak wilde maar al te graag zijn ongeslagen status dit seizoen te behouden en zette alles op alles om dit te bewerkstelligen. Martin speelde zeer degelijk maar kan niet toveren. Een moeizaam seizoen dat in 1 klap goedgemaakt werd door HMC naar de bekerfinale te loodsen.

Geert had het lastig tegen Harold van Dijk in het gesloten Siciliaans. Geert had wel positionele compensatie, maar hij had weinig tijd en het eindspel leek toch wel slecht, totdat hij zijn paard kon ruilen en naar een toreneindspel kon ontsnappen. Van de zomer mag Geert aan de bak in enkele toptoernooien, zodat hij zich klaarkomt voor weer een seizoen in de meesterklasse!

Caspar won dit slechts 1 keer, maar dit leverde wel 2 cruciale matchpunten op in Voorschoten. Zaterdag heb ik weinig van zijn partij meegekregen, maar het witte paard leek ongelukkig te staan op c2, en ergens verloor hij 2 pionnen. Caspar staat altijd paraat om in te vallen, erg fijn!

Jeroen leek een spannende partij te hebben tegen het Konings-Indisch, met enkele zwaktes in zijn koningsstelling. Maar hij wist de boel bij elkaar te houden en rekende beter. Prima overwinning dus voor Jeroen, die afgezien van de uitglijder in de eerste ronde een uitstekend seizoen heeft! Jeroen is ook de belangrijkste steunpilaar van het bekerteam en mag zich op gaan maken voor de bekerfinale!

Rob is normaal garantie voor een punt met wit, maar had dit keer de uitdagende taak om met zwart tegen Frans Cuijpers te spelen. Dit ging hem verrassend goed af en belandde zelfs in een iets beter eindspel, wat wel gewoon remise was. Rob is topscorer van het team met 7 uit 9. In de Meesterklasse volgend jaar kan Rob weer verder met zijn jacht op de IM-titel. In de nacht van zaterdag op zondag gaf Rob ook nog een bekende Canadese schaakster een pak rammel. “We are not playing this guy anymore”. Zo zullen ze in de eerste klasse inmiddels ook wel denken..

Jasper speelde weer eens creatief. 1.b3 en binnen de kortste keren stond zijn dame op a8. Ik was bang dat deze misschien ingesloten kon worden, maar zijn tegenstander leek daar niet zo in geinteresseerd. Het gevecht in het centrum won Jasper uiteindelijk. Bij Jasper is het altijd 50/5o of hij mee kan doen, maar als hij er dan is, is het genieten!

Zelf moest ik tegen voormalig Nederlands jeugdkampioen Wiggert Pols. Ik was helemaal klaar voor het Jaenisch, maar hij speelde toch Siciliaans. Toen ik mijn dame kon ruilen voor 2 torens had ik het snel uit moeten tikken, maar ik maakte het mezelf lastig waardoor hij lang tegenspel kreeg. Uiteindelijk kreeg ik de controle weer terug en kon ik langzaam maar zeker mijn zevende punt scoren. Een seizoen alles winnen is ook wel eens een keer leuk.

Nargiz kwam met het Nimzo-Indisch prima uit de opening, en haar tegenstander deed en pion cadeau. Hij had genoeg compensatie in het eindspel, maar Nargiz bleef de pion voorstaan en kwam in een veelbelovend toreneindspel terecht, wat eindelijk toch remise werd. Net als Jasper speelt ze ongeveer de helft van de partijen, met 3.5 uit 5 was ze ook ongeslagen.

Julian was als laatste beter. Ons Belgische talent speelde een uitstekende partij. In het eindspel waren er zeker mogelijkheden om het winnend af te ronden, maar hij koos de verkeerde weg en belandde in een pattruc.

Tot in de Meesterklasse!