Afgelopen externe ronde was het weer een blik reserves opentrekken. Helaas waren in team 4 Sam van Gemert, Bram Sekreve en Loek Vissers afwezig en is van team 5 Dick Hendriks nog steeds herstellende van een operatie.
Gelukkig hebben team 4 en 5 dit jaar diepe zakken qua invallers betreft. De gevonden invallers: Michel Timmer, Beyza Gencer, Pieter Steijlen en Roger Feytens scoorden 3 uit 4. Vooral Roger, die vooraf nog zei ‘ik heb al lang niet meer gespeeld’ speelde een prima partij, hij liet zijn tegenstander alle hoeken van het bord zien en zetten HMC 5 voordat het 2e uur over was op een 3-0 voorsprong (de tegenstander liet 2 borden leeg waardoor het bij aanvang al 2 – 0 stond).
Ook Beyza was vroeg klaar, zij zette na ruim anderhalf uur HMC 4 op 1 – 0. Zij liet helaas in de opening haar loper insluiten waardoor het er eigenlijk heel snel niet goed uitzag. Echter liet zij daarna zien wat ze eigenlijk al het hele seizoen doet: ‘je wint pas van haar als het over is’. Voor de derde keer op rij werd een mindere stelling door haar aanvalsspel omgedraaid naar een overwinning.
De overige borden lieten rooskleurige dingen zien met veel goede stellingen voor de HMC spelers. Helaas liet Michel zo’n goede stelling door zijn vingers glippen. Hij vergat zijn sterke openingsspel te verzilveren en liet daarna helaas ook 2 winstkansen in het eindspel lopen, daardoor verzandde de partij in remise en dus 1½-½ bij team 4.
Even later maakten schrijver d6 en jari er 3 – 1. Ondergetekende had lang een gelijkopgaande partij die werd beslist doordat mijn loper actief binnenkwam en ik een plan kon ontwikkelen om de aanval te openen waar het plan van mijn tegenstander te lang duurde. Deze probeerde door stukkenafruil het tij te keren, maar daarbij raakte het zwarte paard ingesloten en was de partij wel binnen. Jari had een vergelijkbare partij met Michel, hij kwam heel goed uit de opening. Maar de stelling was heel scherp en Jari dacht iets meer tijd te hebben dan dat hij had waardoor er verschillende stukken tegelijk in kwamen te staan en het voordeel verdween. Gezien de ruime voorsprong voor het team en de stelling op het bord nam Jari genoegen met remise.
Bij team 5 greep Dominque ook helaas mis, eerst liet zij een loper stuk insluiten maar vocht zich knap terug, nadat zij een flink voordeel had verzameld draaide ze helaas 2 zetten om waardoor dat ook weer als sneeuw voor de zon verdween. Gelukkig kon ze het wel remise houden, zelf zei ze erover: ‘het is niet mijn week’, helaas waar, maar dan maar niet verliezen is ook belangrijk.
Ekko was niet zo vrijgevig als velen om hem heen. Ik zei nog tegen Ekko (omdat we wisten dat onze tegenstander met minder mensen kwam en dat we wellicht iets tactisch moet verzinnen): ‘ik zie jou wel een goed resultaat halen tegen een betere tegenstander’. Komt er geen tactische truc van beide kanten: speelt Ekko tegen een tegenstander van 70 punten beter, met een (Jan) Haast alsof er een bus moet worden gehaald. Met zwart timmert Ekko vakkundig een betere tegenstander van het bord waar de meeste timmerman bedrijven tegenwoordig een moord voor doen (of een betere Pool of Oekraïner voor inhuren, u snapt de grap hopelijk…. 😉 ). Maar Ekko zette in vliegende vaart team 5 aan de goede kant van de score 4½ – ½. Het kan slechter tegen de concurrent om plek 3.
Ook Mike nam het goede voorbeeld van Ekko tot zich, ook hij kwam goed uit de opening en liet dat voordeel niet meer los. Hij maakte het wellicht iets moeilijker dan nodig maar had goed op zitten letten bij het eindspel onderdeel van de laatste training want dat was van het betere Hogeschool werk en zo bezorge hij team 4 alvast een matchpunt 4 – 1.
Joep en Tim maakten er daarna voor beide teams 5 – 1 van, zoals Frank Snoeks zou zeggen: ‘zegt het voort’. Tim won na 15 zetten een kwaliteit maar zijn tegenstandster kreeg daar voldoende compensatie voor, maar wat Stockfish zegt, is voor ons gewone stervelingen vaak niet te vinden en dus schoot de partij tussen zet 20 en 37 meerdere keren op en neer tussen remise en een winst voor Tim. Waarna de dames werden afgeruild en er wel een duidelijk voordeel voor Tim ontstond, met een kwaliteitsoffer besliste Tim de partij mooi omdat hij daarna een doorgebroken pion overhield. Joep kwam daarentegen goed weg in zijn partij. De partij ging lang gelijk op al was Joep er zelf niet heel erg tevreden over en leverde de partij genoeg aanknopingspunten op voor de komende training (je moet als coach toch altijd de positieve kant bekijken). Joep dacht in het eindspel met zijn doorgebroken vrij pion tegenspel te creëren maar gaf met het doorschuiven eigenlijk de partij uit handen. Maar ook bij de heer Smetsers geldt dit jaar: ‘u wint pas als het klaar is’. Dus met het nodige geluk hield Joep er een halfje aan over. Het is blijkbaar ‘zo een dag’.
Helaas moesten beide teams in de laatste 4 partijen nog wel een nederlaag slikken. Richard en Derk-Jan hadden allebei zo na een zet of 25 een prima stelling in handen. Helaas sloot Richard in een mooie aanvalsstelling zijn eigen loper in waarna de partij definitief gekeerd was door zijn tegenstander, die het afmaakte met een vork op de koning en toren. Ook Derk-Jan had een prima stelling, gaf deze helaas weg, maar kreeg daarna nog prima kansen om voor de remise te spelen. Hij gaf na de partij zelf aan dat hij daar ook gewoon voor had moeten spelen maar wilde winnen en daarmee gaf hij de partij nog volledig weg, erg zonde na een seizoensstart met 3 uit 3.
Pieter hield zijn partij remise in een dubbel toren eindspel met een pion minder. De gehele partij zat er echter weinig tussen hem en zijn tegenstander. Het aantal zetten waar de score boven de +1 of -1 stonden waren op de vingers van 1 hand te tellen. Beide spelers probeerden met het creëren van voorposten wel de tegenstander aan het wankelen te brengen maar er werd aan beide kanten goed verdedigd. Ook de pion die wit kon oprapen naar het eindspel toe was niet voldoende om daar verandering in aan te brengen. Wat een logische remise opleverde.
Als allerlaatste was Henry klaar. In de eigenlijke opstelling zou hij eigenlijk aan een bord zitten wat door Dongen werd vrijgelaten, maar Jos vond het prima om zijn plek af te staan. En hij kreeg dus ook waar voor zijn geld in een partij die 4,5 uur duurde. Wit had de eerste 20 zetten licht de overhand maar Henry pakte daarna met enkele dwingende zetten het initiatief over. Wat een zeer vergevorderde doorgebroken vrij pion opleverde. Wit probeerde met een alles of niets poging Henry nog aan het wankelen te brengen maar Henry hield het hoofd koel om met zijn doorgebroken c-pion de partij te beslissen.
En zo boekte team 4 en 5 dus beide een ruime overwinning. Voor heel HMC was het een prima dag met alle (!) 6 de externe teams die wonnen. Team 5 zet hiermee een grote stap in de richting van de 3e plek (de teams op plek 1 en 2 lijken toch echt net wat te sterk) en HMC 4 kan met dit resultaat voor de rest van dit seizoen waarschijnlijk omhoog blijven kijken, de degradatiestreep is in ieder geval voorlopig ver weg. Helaas deze dag wel 3 spelers die een stuk in laten sluiten, toevallig een onderwerp van de laatste training, als trainer toch maar terug naar de tekentafel. Maar dat toch liever met een ruime overwinning op zak dan dat het je matchpunten kost. Al met al weer mooie prestaties en een positieve tussenbalans zo richting de helft van het seizoen.
Voor de volledigheid de uitslagen en standen:
