HMC haalt het onderste uit de (Caro) Kann

Geschreven door Thomas Mollema en foto’s gemaakt door Harry Gielen.

Na de goede overwinning op DD in de eerste ronde, begonnen we vol vertrouwen aan de wedstrijd tegen DSC Delft. We waren een stuk zwakker dan tegen DD (gemiddeld 87 ratingpunten zwakker) door de afwezigheid van Daniel, Antonios en Jasper. Toch wisten we dat we de favoriet zouden zijn tegen Delft op basis van rating. Dat rating niet alles zegt werd wel duidelijk, het werd een zware match en we mochten heel blij zijn met de twee matchpunten. Dit hadden er namelijk ook nul kunnen zijn! Maar liefst vijf partijen hadden de Caro-Kann als opening!

Geert was als eerste klaar. Hij leek een iets fijnere stelling te hebben met wit na de opening, met een enorme pionnenketen, maar hij bleef maar nadenken tegen Gert Legemaat. Toen hij nog 17 minuten over had besloot onze marathonman dat hij het vandaag al na de warming-up voor gezien hield.
0,5-0,5

Twan was de avond voor de wedstrijd afgetreden als bestuurslid van HMC, maar hij liet zien nog niet af te zijn getreden als topschaker. Hij speelde op het eerste bord tegen Dennis Ruijgrok. Ruijgrok speelde voor het eerst in zijn leven een Caro-Kann en dat tegen een GM. Twan wist ergens een kwaliteit te winnen, maar Ruijgrok kreeg voor mijn gevoel meer dan genoeg compensatie met actieve stukken en een kwetsbare witte koning van Twan daarvoor terug. In een lastige stelling overzag Ruijgrok een vork en kon hij opgeven.
0,5-1,5

Daniël Fridman mocht dan misschien afwezig zijn, we waren niet zonder Daniël deze wedstrijd. Daniël Vanheirzeele viel in vanuit ons tweede team (zonder Daniël wisten zij toch een mooie overwinning te boeken in Sas van Gent!). Daniël voelde zich helaas niet zo fit en na naar eigen zeggen het openingsvoordeel van wit vrij snel te hebben geneutraliseerd wist hij ‘geen twee zetten vooruit te kunnen rekenen’.  Dat is vrij lastig als je met Joost Michielsen de sterkste Delftenaar (of zou hij een Delvenaar zijn?) tegenover je krijgt. Hoe het precies misging heb ik niet gezien, maar Michielsen won. Daniël en Geert konden zo snel terug naar België waar Daniël kon uitzieken.
1,5-1,5

Ik weet niet precies de volgorde van de volgende drie partijen (Jeroen, Martin en Michiel), ik had alle aandacht nodig voor mijn eigen bord. Maar hier werd de basis gelegd voor onze overwinning met twee winstpartijen en een remise.

Martin zijn partij tegen Richard Ammerlaan kon ik niet zo doorgronden tijdens de wedstrijd. Ik dacht dat Martin de hele tijd wel prima zijn zaakjes voor elkaar had, maar bij het eten hoorde ik dat het toch niet zo gemakkelijk was als de uitslag doet geloven. Martin won in ieder geval wel, maar ik heb geen idee hoe.
1,5-2,5

Jeroen wist tegen Joost van Ruitenburg een pion te winnen in de opening. De hele tijd stond de vervangend teamcaptain goed, maar hij wist de goede stelling niet om te zetten in een heel punt en moest berusten in remise. Toen hij zag hoe de rest van ons team zich in de problemen had gebracht voelde hij zich al schuldig dat hij niet had gewonnen.
2-3

Michiel speelde een Caro-Kann maar was niet helemaal tevreden over de opening.
Michiel kreeg vrij snel ongeveer onderstaande stelling. Zal waarschijnlijk iets niet kloppen, maar het idee van de stelling is het belangrijkste:

Ik liep langs tijdens de partij en ik dacht ‘ow hij kan gewoon e4’ doen. Toen ik even later keek zag ik dat hij geen e4 maar Dxd7 had gedaan. ‘Ow dat kan ook, dan kun je na dxe5 gewoon Txe5 spelen en op Lxf6 Tf5 inlassen’. Maar ik had gemist dat in beide varianten Dg4 gelijk wint voor wit. Michiel had het gelukkig wel gezien en wist even later zelf een stuk te winnen en de partij binnen te slepen.
2-4

Een mooie voorsprong zou je denken, maar de overige vier borden beloofden niet veel goeds. Op alle vier de borden stonden we slechter. Drie van ons verloren en Rob stond lastig en zou in ieder geval niet winnen.

Miguel speelde ook een Caro-Kann en kwam op een gegeven moment goed te staan tegen Erik Both. Ergens rond de tijdnoodfase ging het mis voor Miguel en kreeg Both opeens een vrijpion op e7.
3-4

Rob speelde tegen de jeugdspeler Ansh Jakhari (de wedstrijdleider besloot er Anish van te maken op het wedstrijdformulier). Rob had afgelopen tijd op vakantie tegen een paar vrienden veel met een dame minder gespeeld. Dat beïnvloedde zijn spel tegen Jakhari, hij speelde passief en ging ervanuit dat zijn jonge tegenstander vanzelf iets weg zou geven. Jakhari speelde echter sterk en drukte Rob langzaam weg. Rob kon gelukkig vluchten naar een remise-eindspel:

3,5-4,5

Ik kreeg een Caro-Kann tegen van Enrico Blees. Ik accepteerde een pionoffer in de opening, ruilde wat stukken af en kwam steeds dichter bij een gewonnen eindspel. Tot het noodlot toesloeg en ik op de 40e zet met weinig tijd op de klok Tc4 uit mijn vingers liet glippen:

Na Tc4 heeft zwart ‘opeens’ 40…fxe4 41.Lxe4 d3! en ik verlies minstens een loper.
Ik ging er toen maar goed voor zitten want ik speel op mijn best als ik slecht sta. Enrico speelde het niet secuur genoeg uit en we begonnen allebei steeds meer in mijn kansen te geloven. Dit was de slotstelling:

Ik kan hier Tc7 spelen en daarna met mijn koning op en neer blijven gaan tussen h7 en h8 of ik kan met mijn toren wachten op de c-lijn aangezien zijn toren Td7-Te7 moet blijven spelen.
4-5

Alle druk lag op Nargiz! In de opening had zij een pionoffer aangenomen, maar moest even later na onzorgvuldig spel die pion teruggeven. Ze stond volgens de Caro-Kann experts (en die waren er veel bij deze wedstrijd) ongeveer +1. Uiteindelijk kwam ze verloren te staan, maar deelde tegenstander Jan Bosma de genadeklap niet uit. Nargiz moest een lastig eindspel keepen waarin ze wat materiaal achterstond. Nargiz bleef volhouden en wist uiteindelijk na doorgespeeld te hebben tot koning tegen koning de matchwinnaar te worden!
4,5-5,5

Na de wedstrijd prezen we ons bij de Griek gelukkig met de nipte overwinning!

Op naar de volgende wedstrijd: Uit tegen Spijkenisse op 5 november.