Op 11 februari mocht het 5e aantreden uit bij de Kempen Combinatie 4 in Veldhoven. Een lastige laatste horde naar de potentiële kampioenswedstrijd tegen Maastricht 3. Met de wetenschap dat het ongenaakbare Maastricht een wedstrijd tegen de nummer laatst zou spelen en we al een matchpunt achterstand hebben, was de opdracht vooraf duidelijk: ‘er moest gewonnen worden’. Het werd een gedenkwaardige middag…..
We wisten dat we een stevige kluif aan De Kempen Combinatie zouden kunnen hebben. Met de bovenste 6 borden behoort het team tot de sterkere teams in de 6e klasse en vooral voor de mannen aan bord 2 en 3 zou het weer een stevige pot worden. Daarnaast beschikt de tegenstander dan ook normaal gesproken nog over 1 van de sterkste spelers in de klasse aan bord 1 en het is duidelijk dat er nog een lastige klip gevaren moest worden door HMC 5.
Daar kwamen nog wat persoonlijke ongemakken bij, Loek had al een vermoeiende studiereis achter de rug en kreeg thuis daar nog vervelend nieuws bovenop. In alle haast werd nog geprobeerd een vervanger te regelen. Die bleek helaas niet te vinden dus kwam Loek (chapeau voor de inzet en doorzettingsvermogen) toch schaken, maar de gedachten waren in zijn partij duidelijk elders. Door een aantal afwezigen moest ook Mike direct na zijn terugkeer uit Oostenrijk zich achter een bord melden, had Jari last van kleine oogjes en bleek meneer Van Gemert nog om 12.00u in zijn bed te liggen, die dus in allerijl nog uit Vinkel moest worden opgehaald.
Kwam nog bovenop dat in het dorpshuis in Veldhoven ook de plaatselijk carnavalsviering al in volle gang was. Hierdoor was er het nodige geluid te horen (lees: werd er de nodige geluidsoverlast ervaren) en was de Kempen Combinatie verwezen naar de kleinere achterzaal, waar de spelers van de 4 thuisspelende en bezoekende teams rug aan rug moesten worden geplaatst om het allemaal in de zaal te laten passen. Zoals Jari na zijn partij met gevoel voor understatement zou zeggen: ‘de omstandigheden waren niet, hoe zeggen we dat netjes, ideaal. Daar kunnen we een hoop de schuld aan geven’. Enige lichtpuntje was dat de verwachte bord 1 speler bij Kempen Combinatie 3 in moest vallen, scheelde toch weer iets.
Het eerste uur ging voorbij terwijl het geluid in de feestzaal en aan de bar lichtelijk in volume begon toe te nemen. En zoals u wellicht aan de titel van het stuk had gezien, was er deze keer geen snelle overwinning voor HMC 5 te noteren. Een rondje langs de velden liet wel zien dat het spannend zou worden. Ondergetekende stond iets beter maar nog niet beslissend, Jari had een pion gewonnen, maar of die nou heel gezond was, was wel te betwijfelen, Amir had aan bord 3 een interessante stelling, maar ook daar nog geen beslissende voordelen, de stelling bij Sam oogde remise, maar als er iemand moest worden aangewezen met een voordeel leek dit er wel te zijn voor zwart. Mike stond duidelijk beter, Bram stond een pion voor maar zijn ontwikkeling liet te wensen over, bij Loek was nog weinig duidelijk, alleen bij Richard was er al een duidelijke tekening in de strijd zichtbaar omdat hij 2 pionnen voor stond.
Ook het tweede uur ging rustig voorbij zonder dat er uitslagen te noteren vielen, alleen de stelling bij Jari en Mike ging flink op en neer en Richard zijn voorsprong begon grotere vormen aan te nemen. Voor zover de bijzonderheden van het tweede uur aan de schaakborden. Het feestgedruis buiten de zaal leverde nu al wel het nodige lawaai op, zeker als de deur naar de bar geopend werd wat zeer vaak gebeurd als er 1 deur is waar 64 schakers achter zitten kan ik u vertellen.
Direct na het 2e uur ging het hard met de ontwikkelingen. Sam kreeg een remise aanbod en het grootste voordeel voor Sam was ook wel weg, maar Jari had daar direct voor zijn partij tegen Johan Raap helemaal weggegeven. Jari kwam dus met een pion voorsprong uit de opening, maar die leek mij al langere tijd discutabel, tot zet 19 was het echter gelijk waarna Jari op het (lumineuze) idee kwam om in een dame-torens eindspel, met zijn koning in het midden, de stelling open te gooien. Dat ging faliekant fout waarna hij na 24 zetten op kon geven omdat het nog mat 1 was. We komen in de partij op zet 10 waar Jari het grootste voordeel uit de partij had.
Maar vanwege dit resultaat kreeg Sam de opdracht om door te spelen. Gelukkig stonden we een kwartiertje later zowaar weer op 1-1. Mike kreeg de helpende hand van zijn tegenstander. Mike was veel beter uit de opening gekomen, waarna de partij stevig op en neer ging met voordeel voor beide kanten. Mike vergaloppeerde zich echter volledig in het afwikkelen naar een eindspel. In dit eindspel had hij een loper tegen een paard maar wel een pion minder. Tegenstander Pals schatte echter de pionnenmars van Mike niet op waarde waardoor Mike (ruim) als eerste kon promoveren en tegenstander Pals dat wel geloofde. Bij Mike komen we de partij binnen op zet 9 waar hij een groter voordeel kan halen als hij de e5 pion slaat, maar het voordeel nog steeds + 1,9 is.
Richard zette vlak daarna ons op 2-1 (de eerste drie partijen waren in een tijdsbestek van 17 minuten na elkaar afgelopen) tegen Marijn Mertens. Richard speelde zijn beste partij van het seizoen, won op zet 9 een pion. Op zet 19 werd dat een stuk op zet 25 een volle toren waarna Richard rustig naar het matnet ging toewerken. Een zeer degelijke partij waarmee hij bovendien zichzelf in de top 10 van topscoorders van de competitie heeft gewerkt. Niet slecht voor iemand die ‘het over the board’ alleen moet hebben van externe partijen. Bij Richard komen we de partij binnen op het moment dat hij een pion wint op zet 9.
Na kortstondig overleg met Loek en Amir, die beide aangaven te vinden dat zij beter (in Loek zijn bewoordingen zelfs ‘totaal winbaar’) stonden en de stelling bij Bram en mijzelf in het achterhoofd gaf ik Sam mee dat hij nu wel een remise mocht aanbieden/accepteren aan tegenstander Roelof Salters. Hier werd dan ook snel een vrede getekend want beide kanten was er niet veel meer haalbaar. Best zonde want Sam stond beter door de verschillende zwakheden in de witte stelling maar kon helaas de zetten niet vinden om deze uit te buiten. Bij Sam komen we binnen op zet 10 net op het moment dat die zwakheden zich beginnen te uiten en hij iets aan voordeel heeft, dit duurt tot zet 22 waarna het remise is.
Na deze 20 minuten van enervering (want Sam was 3 minuten na Richard klaar) keerde rust even terug in de wedstrijd (aan het schaakbord dan, want het lawaai uit de bar was ondertussen bijna oorverdovend als de deur open ging). Het duurde 40 minuten voordat schrijver dezes (d6 voor de schaakliefhebbers) klaar was. Mijn partij was een solide pot waar mijn tegenstander iet wat atypische lijnen speelde, ik durfde echter niet agressief genoeg door te pakken om hier al het voordeel te halen. Toen mijn tegenstander, Loek Overes, echter op zet 18 een klein foutje maakte, besloot ik hem wel bij de keel te pakken en niet meer los te laten. Ik veroorzaakte enkele pionzwaktes en ging rustig op zoek naar de doorbraak. Loek zei zelf dat hij dacht dat hij er nog wel uit kon komen eerst, maar in de laatste stelling na zet 32 zag hij niet meer hoe hij of een binnenval of 2 pionnen verlies moest voorkomen (stockfish gaf wel een optie tot een eindspel met 1 pion minder, maar dan houdt zwart een geïsoleerde a en d-pion en een veel mindere loper over na het afruilen van de dame en toren). Samen met het feit dat hij voor zijn laatste 8 zetten tot de tijdscontrole nog een minuut of 8 had + dat hij dus veel tijd zou moeten gaan investeren in een zeer waarschijnlijk toch wel verloren eindspel besloot hij op te geven. 3½ – 1½. Bij mij komen we binnen op zet 16 waar ik het niet aandurf om via 0-0-0 en h4 meer druk te gaan geven.
Zo dicht bij de eindstreep en met nog 3 partijen (die beter stonden) te gaan, dacht ik wel dat we er snel zouden komen. Dat was echter buiten de mannen met zitvlees gerekend (en bij Amir had ik het als onze notoire lang speler ook natuurlijk moeten weten). Ondergetekende had deze zaterdag een afspraak in Leiden en is uiteindelijk om half 6 met de eerste auto vertrokken naar Den Bosch. In de tussentijd was ik drie hartaanvallen rijker en temet een titelaspiratie armer. De partij van Loek was een echte rollercoaster. Hij stond zoals hij zelf zei dik gewonnen, maar kon daar de winst niet vinden en stond op een gegeven moment straal verloren. Op het moment dat wij vertrokken had hij 2 verbonden vrijpionnen tegen een paard en dus nog vechtkansen. Bram had zijn partij al een keer of 2 door het putje heen gespoeld maar net als een verstopte afvoer spuugde zijn tegenstander de partij net zo vaak weer terug, maar ook bij Bram was het onduidelijk of hij kon winnen. Amir zat in een eindspel van een paard tegen loper met een pion meer, maar de pion structuur was zo hopeloos versplinterd dat er geen weg naar winst meer leek.
Dit was voor mij de tussenstand in de auto terug naar Den Bosch,waar door de aanwezigen volop gespeculeerd en gehoopt werd op in ieder geval 2 remises en indien zo niet dat het anders een mooi seizoen van net niet was geweest. Bij thuiskomst rond 18.15 was mijn verbazing dan ook zeer groot dat alle 3 de partijen door de heren in winst waren omgezet. Ik heb de analyses er naderhand gelukkig op los kunnen laten en de wereld zag er op het moment dat wij vertrokken met 2 remise standen en een winst (bij Loek tegen Ruud Groenewoud) volgens Stockfisch duidelijk beter uit dan dat wij dachten, maar het spel was zoals al eerder gesteld flink op en neer gegaan bij Loek en Bram. En Bram werd geholpen door het feit dat zijn tegenstander door moest spelen om te winnen. Maar zeker ook Amir had in het middenspel flink gezwijnd dat zijn tegenstander (Rolf Bennik) het niet beter aanpakte en kreeg bij de laatste zet een stuk cadeau en stond toen pas voor het eerst duidelijk beter in de partij.
Hieronder de 3 partijen in willekeurige volgorde want ik weet dus ook niet wie als eerste klaar was. Annotatie bij de partij van Bram (tegen Henk Bogers) is van hemzelf.
Het is weer zaterdag, het is weer externe competitie, het is weer zwart tegen wit en na 1. e4 e6 volgt een tegenstander weer met 2. a3, ik weet weer dat het slecht is hier b6 tegen te spelen maar ik weet weer niet beter. Er vervolgt 3. Le2 Lb7 4. Lf3 … wat leuk als ik nu Pf6 speel, maar zo’n zaterdag is het gelukkig dan ook weer niet. Ik ga voor c5. 5. c4 Pc6 6. Pe2 … ik zie hier dat ik met Pe5 de loper kan winnen maar ik wilde het gevecht voor e5 niet opgeven dus ik speel g6 7. Pbc3 … en ik denk toch weer Pe5 voor die loper. Dit keer is stockfish weer het niet eens met mijn volgorde. Hij speelt 8. Pb5 … wat hier het idee is vraag ik hardop af met a6. 9. Pbc3 … en hier wordt ik overspoeld met keuzes, c4 hangt, de loper kan gepakt worden met een verdubbelde pion, maar ik kan ook gaan voor Pd3+ om het rokeren te voorkomen en een paard te planten op de derde rij. Ik twijfel en twijfel, waar zou jij voor gaan? Ik wil Pd3+ spelen en beweren dat dat meer waard is dan een pion, maar ik durf het niet. Pxc4?!
10. d4 … mijn tegenstander houdt wel van een trucje want cxd4 verliest snel aan Dxd4 ik speel Dc7, ook niet echt een geweldige zet…
11. Lf4 Dc8 12. Dc1… ik word gespaard en mag weer verder. b5 en mijn paard kan weer wat beter manoeuvreren. Dat viel mijn tegenstander ook op en speelde daarom 13. b3 … ik overweeg de tussenzet cxd4 te spelen maar krijg het niet berekend dus toch maar Pb6. 14. dxc5 Lxc5 15. b4 Lf8 16. O-O Lg7 17. Ta2 … en misschien respecteer ik hier het idee van de tegenstander iets te erg dat hij Tc2 wilt spelen maar ik zag het in ieder geval aankomen. Ik speel Lc6 18. Tc2 Db7 19. h3 Pf6 20. Le5 Pc4 21. LxPf6 LxLf6 22. Te1 … en elke zelf respecterende schaker zou hier rokeren, maar ik heb andere plannen, ik zie een zwakke pion op a3 verdedigd door de dame, nu haar nog zien te verplaatsen, h6 23. Pg5 Lg5 24. Da1 … iets met rokeren? Nee, Pe5. 25. Le2 … 0-0? Jij raadt het al, natuurlijk niet. d6. 26. Tf1 … 0-0? Nee! Lf6 27. Dd1 … 0-0? Nu dan wel? Die pion lijkt te hangen, maar dat doet die zeker niet, bereken zelf maar eens waarom, ik heb het namelijk niet gedaan in de partij. Td8.28. Td2 … Als je nu nog steeds 0-0 denkt dan weet ik het ook niet, want ook hier zie ik niet dat de dame gevangen wordt als de pion gepakt wordt. Le7 29. f4 Pd7 30. Lf3 Da7+ 31. Kh2 De3 32. Pge2 Db6 33. Pd4 Pb8 34. Pxc6 PxPc6 35. Da1 … en daar is die dan 0-0.
36. Tfd1 Tc8 37. e5 d5 38. Te1 Pd4 39. Lxd5 … een interessante zet, ik kwam er niet uit om hem af te straffen volgens het boekje en kies voor Dc7. 40. TxPd4 DxPc3 41. DxDc3 TxDc3 42. Lf3 Txa3 43. Td7 Lxb4. Ik sta twee pionnen voor, dit moet me toch kat in het bakkie worden. 44. Ted1 Lc3 45. T7d3 b4 46. Le2 a5 47. Tg3 Ta1 48. Td7 Te1. 49. Lh5 … hier ben ik op en krijg het niet meer goed berekend, ik ben bang voor een remise door eeuwig schaak na een opoffering. Stockfish lacht me uit, Kh8 want na Lg6 en fxLg7 en Txg6 is de f-lijn open en kan mijn toren gelijktijdig ruimte maken en f4 pakken. Tja wat had je verwacht van iemand die rokeert op zet 35? Ik speel g5 50. h4 komt en die open f-lijn die het allemaal veilig maakt? Ja dat zie ik nu ook niet en uit paniek kies ik voor Txe5. Ik heb het verpest denk ik, het is remise en ik ben zelfs bang dat ik het verlies met nog maar 5 minuten op de klok. 51. fxTe5 Lxe5 52. Ta7 LxTg3+ 53. KxLg3 gxh4+ 54. Kxh4 b3. 55. Txa5 Tb8 56. Ta1 b2 57. Tb1 Tb3 58. Ld1 Td3 59. Kh5 Td2 60. Lf3 Kg7 61. Kg4 Kf6 62. Kf4 Td4+ 63. Le4 Tb4 64. Ke3 Ke5 65. Lf3 Tb8… ik bied een remise aan, ik heb weinig tijd, ik ga dit niet meer winnen en misschien kan hij op een of andere manier mijn pionnen winnen in tijdsnood. Mijn tegenstander overlegd en hoort dat het team 3,5-1,5 achter staat, winst is dus nodig voor de partij. Hij kiest ervoor om door te spelen. 66. Lh5 f5 67. Kd3 Kf4 68. Kc2 … dit voelt ineens niet meer zo verloren aan maar ik heb geen tijd aan om het uit te werken, de 5 minuten zijn nog steeds 5 minuten. Kg3. 69. Lf3 … heb ik nou tijd voor e4? Ik weet het niet meer, ik ben blij met een remise, ik ben op. ik speel h5. 70. Txb2 TxTb2+ 71. KxTb2 h4. 72. Lb7 e5 73. Kc3 e4 74. Kd2 Kf2 75. Lc8 … jullie zien het ondertussen vast ook wel. e3+ 76. Kd3 e2 77. Lxf5 e1=D 78. Le4 De3+ en mijn tegenstander gelooft het wel en geeft het op.
Dus aan het einde een zeer vertekende ruime overwinning, want het had zeker slechter af kunnen lopen en het spel is voor mijn hartritme en gemoedsrust te vaak op en neer gegaan (leuk hoor zo’n fitbit, kan je dat ook duidelijk zien). Op het zitvlees hebben we ons naar een beslissingswedstrijd gesleept. Op 11 maart komt Maastricht bij ons op bezoek voor een onvervalste kampioenschapskraker, er moet opnieuw gewonnen worden, we zullen zien wat een jaar trainen en zitvlees kweken heeft opgeleverd. Ik kijk er naar uit.
Voor de volledigheid nog even de uitslagen en de tussenstand in de 6e Klasse G
Mooi en uitgebreid verslag Rick en proficiat met deze overtuigende overwinning mannen!