Door Wim van Oostrum
“Velen zijn schaakmeesters geworden, maar niemand is het schaken meester geworden!” Deze uitspraak van Tarrasch is maar al te waar. Desondanks zijn er heel veel mensen die plezier aan het schaken beleven. Zo ook de schakers van HMC 2 die onlangs op bezoek gingen bij Magnus Leidsche Rijn in Utrecht. Persoonlijk had ik niet zo’n goed voorgevoel. Ik was geheel tegen mijn gewoonte als eerste van het team gearriveerd bij de Biechten. Op weg naar Utrecht kwam ter sprake dat schaken de sport is met de minste blessures. Ik wist mij echter te herinneren dat in de jaren ’70 tijdens een toernooi in Argentinie een deelnemer zijn been had gebroken. Hij was ‘s avonds ladderzat van de trap gevallen!
Bij binnenkomst in de speelzaal zag ik een boekenkast en nieuwsgierig als ik ben wierp ik een blik op de titels. Daarbij stuitte ik op de verzamelde verhalen van Edgar Allen Poe, een Amerikaanse schrijver van onder meer horrorverhalen. Dit kon zoals al snel bleek onmogelijk goed aflopen. Reeds in de opening ging ik opzichtig in de fout. Tussen zet 5 en 15 beging ik zeker 5 grove fouten, dan wel blunders. Na nog wat te spartelen gaf ik mij gewonnen.
Ik moest onwillekeurig denken aan de wijze woorden van Mari van Ooijen dat als je blundert dat beter in het begin van een partij kunt doen dan aan het einde want anders heb je de hele middag voor niets zitten zwoegen. Het werd allemaal nog erger. Op weg naar het toilet knalde ik met mijn hoofd tegen een glazen deur waardoor ik een flinke snee in mijn wenkbrauw opliep. Mijn sympathieke tegenstander, die vertelde vroeger in een ziekenhuis te hebben gewerkt, ging op zoek naar een verbandtrommel. Nadat hij die had gevonden heeft hij mij vakkundig verzorgd, waarvoor ik hem zeer erkentelijk ben. Het deed mij denken aan het feit dat het bijna Kerst was.
Dit gevoel werd versterkt toen ik de andere partijen volgde. Roan speelde een mooie partij waarbij hij het spel volgens mij beter begreep dan zijn tegenstander. In een ogenschijnlijk gelijke stelling waarin hij licht voordeel had wist hij plotsklaps een stuk te bemachtigen.Van de partij van Casper heb ik helaas weinig gezien. Hij vertelde dat hij in het vroege middenspel gewonnen stond. Hij koos echter niet de juiste voortzetting wat hem na de nodige strijd de partij kostte. Vervolgens trok Ed de stand weer gelijk. Na een sterk gespeelde partij wikkelde hij af naar een toreneindspel dat hij bekwaam naar winst voerde.
Gert speelde eveneens een goede partij. Vanuit de opening bouwde hij een prachtige stelling op. Hij haalde het punt binnen door zijn tegenstander te vangen in een matnet.Ook Piet speelde sterk. De Utrechter dacht in het middenspel een kwaliteit op te halen, maar Piet had verder gekeken. Met de Kerstgedachte in het achterhoofd wist hij zijn opponent met een kleine combinatie van diens dame te ontlasten.Derk-Jan was eveneens heel aardig voor zijn tegenstander. In een gelijke stelling gaf hij hem in de vorm van een vervroegd Kerstcadeau een vol stuk. Derk-Jan speelde nog lange tijd door maar een remise zat er niet meer in.
Tom was als laatste bezig. Met geduldig manoeuvreren had hij een objectief gezien gewonnen stelling opgebouwd. Het had hem wel behoorlijk veel bedenktijd gekost. In tijdnood raakte hij zijn voordeel grotendeels kwijt. Hij liet iedereen nog wel in spanning. Met nog 1 seconde(!) op de klok deed hij nog net op tijd een zet. Enkele zetten later deelde hij het punt, waardoor de overwinning een feit was.