Zaterdag 17 december speelde HMC 4 tegen DSC 2 in Dongen. We speelden in de Cameleur, een mooi modern sociaal cultureel centrum.
Ik had mezelf als teamleider op bord 1 gezet. Toen we beide teamopstellingen naast elkaar legden, zag ik dat Jan Haast bij DSC op bord 2 speelde. Gezien het prettige contact dat we in het verleden hadden, kwamen Jan en ik overeen om tegen elkaar te spelen. Jan kwam daarmee op bord 1 te spelen, niet onterecht zag ik naderhand aan zijn rating.
Joep had vertraging opgelopen bij het boodschappen doen en kwam een kwartier te laat binnen. Het duurde niet lang of Joep had op bord 5 het eerste punt binnen voor HMC. Zie hieronder zijn verslag:
Met wit opende ik met d4. De tegenzet d5 zou een damegambiet kunnen worden. Mijn tegenstander speelde op de derde zet Lf5. Ik ontwikkelde rustig verder en speelde op de zesde zet Ph4 om in mijn ogen de vervelende loper op f5 te slaan of te verjagen. De drie volgende zetten werd er het een en ander geruild en had ik een pion gewonnen. Mijn paard stond midden op het bord op d5 en ik kon de druk zo hoog houden dat het paard niet verdreven kon worden. De zwarte dame stond op c6 en met e4 dreigde ik op de volgende zet met Lb5 met damewinst. Zwart blunderde alsnog en rokeerde kort. Mijn paard op d5 ging naar e7 met schaak en damewinst. Mijn tegenstander gaf meteen op.
Vanuit mijn ooghoeken had ik het bord van Lars Verhoeven in de gaten gehouden. Hij speelde op bord 8. Het ging lang gelijk op. Zie hieronder het verslag van Lars:
Het was een leuke spannende partij. In het begin werd ik flink onder druk gezet met de dame, loper en het paard maar ik kwam er nog wel uit. Hij gaf een pion weg waardoor ik een pion voorkwam. Daarna was het veel afruilen en won ik nog een pion. In het eindspel maakte ik nog een pion winst waardoor ik drie pionnen meer had waardoor ik makkelijk een dame kon halen. Maar voordat dat gebeurde gaf hij op.
Van de partijen van Mari, Ekko en Theo had ik niets gezien.
Ekko schreef over zijn partij:
Ik speelde met zwart tegen Maarten Damen.
Na een passieve opening sloeg de toren van mijn tegenstander in op e7 met pionwinst. Op de 26ste zet ging er nog een zwarte pion af, zodat ik in materiaal 2 pionnen achter kwam te staan.
Gelukkig kwam ik niet in de verleiding om in een verloren stelling lang na te gaan denken. Bij de dertigste zet had wit nog maar 5 minuten op de klok en zwart 35 minuten!
Toen kwam er onverwachts toch nog een kans voor mij:
Wit zette zijn loper op een rechte lijn voor zijn paard, waarna de zwarte toren de loper aanviel met röntgenaanval op het paard. Dit kostte wit een loper tegen een pion.
Het materiaal evenwicht was hersteld, zwart stond nu actiever en kwam voor te staan. Op de 39ste zet gaf wit op en nog een punt voor HMC-4 was binnen.
Theo verloor en wilde niet al te veel kwijt over zijn partij.
Mari speelde een solide partij op bord 3. Hier volgt het beslissende moment in de partij:
Op zet 22 speelt wilt zijn loper van c4 naar d3. De zwarte dame moet wijken, maar moet ook het paard op d7 te blijven dekken
Dat veld wordt gevonden op g4, echter nu volgt 23. h3 waarna het stuk op e7 verloren gaat. Zwart kiest ervoor om de dame te offeren voor de toren op d1. Na 14 zetten geeft hij op.
Henri speelde op bord 7 een prima partij, maar verloor zijn geduld omdat hij graag naar buiten wilde om een sigaretje te roken. In onderstaande stelling is te zien dat Henri straal gewonnen staat, echter hij probeert op een verkeerde manier torens te ruilen.
Henri speelt hier 38.Ta3 Kd6 39.Ta8??? Kxc6. Oeps… Daarna werd het remise. Henri schaamde zich diep hiervoor.
Ikzelf speelde zoals gezegd tegen Jan Haast. Jan speelde de Pirc. Het beslissende moment staat in het diagram hieronder.
Jan heeft zojuist de witte pion op e5 geslagen.
Het vervolg is: 15.Pxe5 Dxe5 16.Lf4 De6 17.e5 c4 18.Lf5 Lc5 19.Kh1 Dc6 en daarna win ik een stuk. Jan bleef nog lang spartelen, maar moest zich uiteindelijk op zet 46 gewonnen geven.
Als laatste was Eric nog bezig tegen Paul Smulders. Hieronder zijn verslag:
Ik speelde een Siciliaanse opstelling maar verzuimde een standaard systeem zet te spelen op de 10e zet. Hierdoor kwam Paul beter uit de opening en moest ik het loperpaar afgeven. Vanaf dat moment moest ik nauwkeurig blijven verdedigen.
Ik wist dat als ik in staat was om het eindspel te bereiken zonder Dames en Torens, ik een goede kans had om remise te houden of een winstpoging te wagen.
Even later bood hij zelf Dame- en Torenruil aan waar ik dankbaar op inging. Ik had al wat kleine voordeeltjes verzameld. Mijn koning stond al dicht bij het centrum en zijn koning nog op h1.
Mijn Toren stond actief op de halfopen c-lijn en zijn Toren stond op b6 enigszins buitenspel en dreigde ingesloten te raken, wat de kwaliteit zou kosten en ik had een actief paard.
Plotseling overzag mijn tegenstander stukverlies mede door mat achter de paaltjes dreiging.
Hij moest hierdoor opgeven. Hij mocht helaas geen remise aanbieden omdat we al een ruime voorsprong in punten hadden.
Remise zou wel een rechtvaardige uitslag geweest zijn.
Eindstand: 1,5-6,5
Na afloop zijn we met een paar mensen nog de traditionele erwtensoep gaan eten bij Koos Hendriks, samen met HMC 3. Dat was een gezellige afsluiting van de dag, temeer daar HMC 3 ook in opperbeste stemming was door hun gewonnen wedstrijd.
Hoi Henk,
Teveel erwtensoep gegeten bij Koos?
De analyse van de partij van Henry is immers een snertvertoning! De witte koning had in ieder geval geen zin om die te aanschouwen… Hoe dan ook, het zij je vergeven.
Dank voor je verslaggeving!
Met vriendelijke groeten.
Het commentaar van Mari op verslagen is in ieder geval kostelijk :’)
De witte koning heeft zich het snertcommentaar van Mari aangetrokken en heeft inmiddels plaatsgenomen in het diagram.
Fijn dat de witte koning weer terug is van het toilet, maar de zwarte koning is nog steeds in de bonen. Hij slaat op f6 in het luchtledige, maar ik denk dat je bedoelt dat hij de loper op c6 slaat, waarna Henry zijn gewonnen positie ook zonder een sigaretje in rook ziet opgaan…..