Slechte seizoenstart HMC 4 in Tilburg

Zaterdag 8 oktober speelde HMC 4 uit tegen Stukkenjagers 6 in Tilburg. Als je naar de ratingverhouding kijkt, dan zou dat geen probleem mogen zijn, maar we speelden wel met een leeg bord aan onze kant. Ik had nog geprobeerd invallers te vinden, maar helaas, dat was niet gelukt.
Ik ging al vroeg van huis. Een soort parade door Den Bosch a la Vuelta: eerst Ekko ophalen, daarna Henry, vervolgens Nel en ten slotte Mari.

Stukkenjagers speelt op een fantastische locatie in het centrum van Tilburg. Nadeel is wel het parkeren. Nadat ik Nel voor de zaal had afgeleverd, moest ik mijn auto via een ingewikkelde en drukke route nog in de parkeergarage zien te krijgen. Daardoor miste ik het welkomstwoord van de voorzitter van Stukkenjagers en kon ik meteen naar mijn bord. De rest van het team zat er al.
De zaal zat helemaal vol: Stukkenjagers zat er met vier teams: de helft van het totaal aantal teams dat zij op de been kunnen brengen; de hogere teams speelden uit.

Hoewel we met een man minder waren, had ik door het ratingverschil toch alle vertrouwen in een goede afloop. Maar dat vertrouwen werd al snel op de proef gesteld: na nog geen uur spelen, capituleerde Jos op bord drie. Jos speelde sinds jaren weer eens extern op zaterdag. Volgens eigen zeggen was het een rampzalige herstart. Hij had op eigen verzoek wit gekregen en speelde zijn favoriete Spaans: 1. e4 e5 2. Pf3 Pc6 3. Lb5 a6 4. La4 Pf6. Normaal speelt Jos dan 0-0, maar nu speelde hij Pc3. Op zich geen slechte zet, maar omdat Jos om onverklaarbare redenen van zijn eigen repertoire afweek, leidde dit tot kortsluiting in zijn hoofd. Daar waar Jos graag het loperpaar behoudt, werd hij gedwongen zijn witte loper te ruilen tegen een stuk van zijn tegenstander en werd hij ook nog eens opgescheept met een dubbelpion. Daarna stapelden blunders (volgens eigen zeggen) zich op wat tot een verlies van twee pionnen leidde. In een analyse die hij achteraf deed, bleken de blunders nogal mee te vallen en ging het tot zet 19 gelijk op. Maar ja…. de moraal was al geknakt en op zet 25 maakte Jos een echte blunder waardoor hij een stuk verloor. Met een diepe zucht gaf hij toen maar op: 0-2.

Ik zelf speelde op bord 3 een lekkere partij: Hollands! Mijn tegenstander speelde erg passief waardoor ik gaandeweg de druk kon verhogen. Ik pende zijn paard op zijn dame; nadat hij zijn dame in veiligheid had gebracht, ontstond er weer een andere penning. Ik kon in alle rust meer stukken erbij halen. Uiteindelijk wist ik een mooie aftrekschaak te geven, waarna bij doorspelen mijn tegenstander twee of drie stukken achter zou komen te staan. Mijn tegenstander zag bij de aftrekschaak het hopeloze in van de situatie en gaf op. 1-2.

Dit was voor het eerst het moment dat ik langs de andere borden kon wandelen om het strijdtoneel in ogenschouw te nemen. Net toen ik ging kijken bij het bord van Ekko, gaf hij een stuk weg. Nel stond ook al niet goed met twee pionnen achterstand, wat er niet lang daarna drie werden. Alles zou dus afhangen van Mari, Eric en Henry om nog een gelijke stand eruit te slepen.

Mari was als eerste van hen klaar. Zie hier het commentaar van Mari op de middag en op zijn partij:
Mijn partij verliep helaas minder glorieus. Alle credits zijn voor mijn tegenstander.
Beth Harmon, het jeugdige, fictieve schaaktalent uit de Netflixserie “The Queen Gambit”, heeft menigeen geïnspireerd om te gaan schaken. Zo ook Jop Bogarts van de Tilburgse vereniging “De Stukkenjagers”. Veel tijd brengt hij met dit edele spel gepassioneerd door achter de computer. Zijn noeste arbeid werpt op 8 oktober 2022 zijn vruchten af. Al gauw vindt hij een groot lek in het Londonsystem, dat zijn opponent op het bord brengt. Met elke zet die hij speelt, komt zijn tegenstrever dieper in de malaise. Na 32 zetten zijn de problemen voor wit zo groot, dat opgeven de beste optie is!
De witspeler (Mari) is inmiddels begonnen met het bekijken van voornoemde serie!
Na Mari moest Nel opgeven. Ze had nog wel doorgespeeld met haar forse achterstand, maar met elke zet verslechterde haar positie waardoor ze uiteindelijk moest capituleren. 1-4

Eric en Henry brachten vervolgens twee winstpunten. Zie hieronder het commentaar van Eric:
Ik kreeg met de zwarte stukken een Trompowsky voorgeschoteld, deze opening heb ik misschien twee keer eerder gespeeld. Maar toch kwam ik goed uit de opening. Ik had snel het loperpaar, tegen twee paarden. Mijn lopers hadden allebei goede diagonalen en mijn torens stonden ook actief. Ik had lichte voorsprong in ontwikkeling. Helaas gingen de dames al snel van het bord maar daarvoor in de plaats kreeg ik wel een mooie open torenlijn op zijn a pion. Die bleef lang een zorgenkindje. Ik won deze snel en dreigde er nog een te gaan winnen. In het middenspel dacht hij een penning aan te leggen. Ik dacht in eerste instantie dat ik dat niet mocht laten gebeuren. Maar toen ik iets verder keek zag ik dat er een leuk aftrek schaak in zat. Hij trapte erin en dat koste hem nog een pion en de kwaliteit. Met inmiddels een vrijpion van mij op de 6e rij hield hij het voor gezien.

De tegenstander van Henry liet op zet 22 zijn paard vangen dat na een aanval door een pion nergens meer naar toe kon. Daarna was het voor hem een kwestie van uitspelen, wat Henry heel behendig en effectief deed. 3-4.

Winnen kon niet meer en een gelijkspel leek ver weg omdat Ekko eerder een stuk had weggegeven. Maar….. Ekko beleefde een wonderbaarlijke wederopstanding. Ik heb niet gezien hoe, maar opeens had Ekko twee pionnen terugveroverd. Hij had nu twee verbonden vrijpionnen. Ik begon zowaar in een overwinning te geloven op bord 6. Maar helaas: er zat niet meer dan een remise in, hoe goed Ekko ook probeerde. 3,5-4,5.

Het gemis van bord 5 brak ons uiteindelijk toch op. Maar, we laten ons niet uit het veld slaan. De volgende wedstrijd moeten we laten zien wat we waard zijn.