HMC 4 haalt uit

De laatste wedstrijd van het seizoen in klasse 6F speelde HMC 4 op 1 april thuis tegen HSC 3 uit Helmond. Er stond voor ons niets meer op het spel: we konden noch eerste noch laatste meer worden. Ook in de bovenste helft van het rijtje konden we niet meer komen. We speelden dus om de eer.

Onze tegenstander kwam met twee man te weinig. Als er iets op het spel had gestaan, was dat mooi meegenomen, maar nu werden twee spelers van ons team teleurgesteld. Onze tegenstander liet aan ons de keus om te kiezen welk bord we leeg zouden laten. Jos en Joep offerden zich op.

We begonnen dus met een voorsprong: 2-0. Tiago speelde op bord 8. Albert Einstein heeft gezegd dat tijd relatief is. Welnu, Tiago toonde dat aan: na 30 minuten spelen had hij nog 1:33 op de klok en zette hij zijn tegenstander mat. Volgend seizoen zullen we met Tiago afspreken dat hij niet alleen toestemming moet vragen om remise overeen te komen, maar ook om een zet te mogen doen.

Lars speelde op bord 7 weer een degelijke partij. In het Italiaans wist hij enkele pionnetjes te winnen en zijn stelling steeds verder te verbeteren. Uiteindelijk gaf zijn tegenstander op. 4-0.

Mari speelde naast mij op bord 2 tegen Danny Oppers. In gelijke stelling offerde Danny een loper, dat hem niet het voordeel bracht waarop hij had gehoopt. Hij vervolgde met een aantal onnauwkeurige zetten waarna het pleit snel was beslecht: 5-0.

Ik had mezelf op bord 1 gezet. Ik speelde tegen Retse Faber. Hij had vroeger veel geschaakt en had het sinds enkele maanden bij HSC weer opgepakt. Ik experimenteer sinds enige tijd met Siciliaans, maar degenen die mij kennen weten dat ik nauwelijks theorie bestudeer en dus zal ik het wel niet helemaal goed hebben gespeeld. De partij ging redelijk gelijk op. Wit rokeerde lang; ikzelf stelde rokeren uit.

Zie hieronder de partij vanaf zet 18 en geniet van mijn spetterende offer.

Ekko speelde met wit tegen Adam Czuba. Er kwam een doorschuifvariant van de Caro-Kann op het bord. Zie hieronder het verslag van Ekko:

Op bord 4 speelde ik met wit.

Het werd na 1. e2-e4 c7-c6 2 . d2-d4 d7-d5  3. e4-e5 de doorschuifvariant van de Caro-Kann verdediging. Zwart ging verder met het meest gebruikelijke antwoord: 3. … Lc8-f5.

Meteen met 4. c2-c4 begon ik de witte aanval op het centrum, waarop zwart 4. .. e7-e6 deed.

Op zet 7. c4xd5 en e7xd5, kreeg ik een half open e-lijn en bij zet 11. e5-e6 kwam mijn aanval goed op gang. Wanneer zwart zou nemen met 11. .. f7xe6 verviel de dekking van zijn paard op g6, die dan met Dd3xg6 opgehaald zou  gaan worden.

Na een korte rokade van wit kwam de witte toren met 12. Tf1-e1 op de halfopen lijn, met de zwarte koning echter de vooruitgeschoven witte pion op e6. Snel volgden 15. e6xf7 Ke8xf7. De rokade van zwart was verspeeld en de zwarte koning had geen veilig heenkomen meer. Volgens Stockfish stond wit op +6.6.

Het lukte me om de zwarte koning met wat Dame-schaakjes over het bord te jagen en ondertussen nog 2 pionnen te winnen.

Na zet 29 zou het mat in 10 gaan worden. Zwart hield het voor gezien bij zet 32.

Eric was nog als laatste bezig. Curieus was dat beide spelers tijdens de partij een remiseaanbod deden dat beide keren ook werd afgeslagen. Zie hieronder Eric’s verslag.

Paul Sanders – Eric Merx 0-1

Ik kreeg met zwart een Hollandse stelling op het bord en kwam erg goed uit de opening. Het lukte mij om zijn rokade te verhinderen en de koning op een kwetsbaar veld te houden.

Bovendien keek wit langdurig tegen een achtergebleven pion aan die tot ver in het middenspel zwak bleef. Na 20 zetten kreeg ik al een remiseaanbod wat ik niet aannam. Ik stond duidelijk beter.

Een aantal zetten later overzag ik dat ik in een vervelende penning terecht kwam die ik had kunnen en moeten voorkomen. Mijn voordeel sijpelde langzaam weg en ik gebruikte teveel tijd om het spel actief en scherp te houden. Maar zwart kwam steeds beter te staan en mijn voordeel was als sneeuw voor de zon verdwenen.

Nu was het mijn beurt om remise aan te bieden dacht ik. We stonden al met 7-0 voor en ik wist niet of ik de tijdnood zou gaan halen. Gelukkig haalde ik op tijd de tijdcontrole. Mijn tegenstander wilde geen remise en wilde alles of niets. Hij stond ook beter op dat moment. Ik hield er al rekening mee dat ik wel eens een kwaliteit zou kunnen gaan verliezen. Gelukkig zag mijn tegenstander niet de beste voortzetting en hielp mij dankbaar mee om alle stukken af te ruilen wat mijn verdediging ten goede kwam. Helaas voor hem verloor hij in het eindspel geheel onnodig een pion.

Hierna was het snel bekeken en kon ik de overwinning als laatste binnenhalen.

Einduitslag: 8-0.

Daarna zijn we met HMC 3 nog naar de chinees geweest.