In de eigen verslaglegging spreekt Stukkenjagers over een fijn weekend met 4 overwinningen, 3 gelijke spelen en 2 nederlagen van hun 9 externe teams. Die 2 nederlagen en één van die gelijke spelen kwamen wel van de hand van HMC 4, 5 en 6. Een verslag van de massakamp in Tilburg.
Met alle teams thuisspelen moeten bijna alle spelers van team 4, 5 en 6 (op een hand vol na) nog ervaren, echter een voorproefje hiervan konden we alvast ondervinden in de uitwedstrijd naar Stukkenjagers 6, 8 en 9. Met liefst 3 teams en 20 man trokken we op zaterdag 4 november naar Tilburg.
HMC 4 trof in Stukkenjagers 6 een vergelijk waardig team. Jonge spelers die pas een paar jaar aan het schaken zijn en dus voornamelijk nog underrated zijn. Dat werd door de jonge Stukkenjagers onderstreept met een 7 – 1 overwinning in de eerste ronde tegen de degradant in de groep De Vughtse Toren. Het werd een spannende pot aan verscheidene borden met kansen over en weer.
HMC 5 trof de Stukkenjagers 8, waar het huidige 4e (vorig jaar het 5e) in de slotronde van vorig seizoen tegen speelde. Beide teams hadden deze wedstrijd aangevinkt om de eerste matchpunten te scoren aangezien beide teams de eerste ronde mochten aantreden tegen de 2 hoogst gerate teams uit de klasse en dus ook beide de eerste ronde verloren hadden. Laten we zeggen dat het 5e het opnieuw op de heupen had.
En HMC 6 trof Stukkenjagers 9 in hun jacht om de koppositie in handen te houden. Ook hier lieten de HMC-spelers zich niet onbetuigd.
Bij het 4 waren waren Tim en schrijver d6 als eerste klaar, Tim kwam ietsje beter uit de opening maar had alleen het gevoel dat hij zijn voordeel een beetje kwijt was. Hij stond nog lichtjes beter maar besloot voor de zet herhaling te gaan en daarmee alvast een halfje op het scorebord te zetten. Waar Tim nog iets beter uit de opening kwam was dat bij ondergetekende zeker niet het geval. Mijn tegenstander speelde de opening prima waarna ik zelf iets te vroeg op zwakheden wilde gaan jagen die er nog niet waren wat mijn tegenstander een goede aanval opleverde. Gelukkig voor ons liet hij mij ontsnappen in zetherhaling en stond het zodoende na ruim 2 uur 1 – 1.
In de tussentijd ging het bij team 5 als een (j)ekko. Don kwam helaas niet goed uit de opening, hij haalde een zettencombinatie door elkaar en verloor daardoor 2 pionnen en stond ook heel gedrukt. Hij moest na een uur de zege dan ook aan zijn tegenstander laten. Echter had team 5 een half uur later de stand volledig omgedraaid. Beyza speelde aan bord 1 een goede pot, ze verloor in de opening wel een pion maar hield daar genoeg activiteit voor over, greep de kansen om met stukken in de stelling van de tegenstander te komen toen ze daar de kansen toe kreeg en maakte de partij gedecideerd af. Ekko en Henry speelde ook allebei een degelijke pot, Henry won al snel een kwaliteit en speelde daarna de partij keurig uit. Ekko had iets langer nodig om de partij naar zijn hand te zetten, maar kreeg een mooi paard op e4 en won in de daaropvolgende afruil 2 stukken voor een pion waarna de partij vrij snel beslecht was.
René Timmer, die op het laatste moment nog als invaller was gevonden, kwam net als Don ook niet goed uit de opening en verloor een volle toren. Hij wist zich echter terug te knokken tot een kwaliteit achter met het loperpaar en wist daarna de stelling zo plat te leggen dat zijn tegenstander met zijn torens weinig meer kon en er pardoes één cadeau deed. René pakte dit met beide handen aan en zette zo na een goed 2,5 uur HMC 5 al op 4 – 1 en Theo maakte er niet veel later zelfs al 5 – 1 van. Theo won in de opening een pion en won na een zet of 25 een paard, er werden nog een paar zetten doorgespeeld maar het pleit was snel daarna beslecht.
Team 6 stond ondertussen 2 – 0 voor door Michel Timmer en Lars Verhoeven. Lars vond in het middenspel de combinatie om zijn tegenstander een kwaliteit afhandig te maken en trok daarna de partij naar zich toe door zijn oprukkende pionnen op de damevleugel. Michel kreeg al heel snel de mogelijkheid de rokade van zijn tegenstander te verstoren, won hierdoor materiaal en sloot even later de witte loper op. Hierdoor kreeg hij voldoende tijd om zijn beslissende aanval op te zetten. Toen hij ook nog dreigde een toren te winnen gaf zijn tegenstander op.
Bij team 4, gaf Sam in een hele gezonde stelling zomaar de partij cadeau door zijn eigen loper (semi) in te sluiten. Hij moest een kwaliteit offeren om deze te bevrijden en probeerde er daarna nog een zet of 15 wel iets van te maken maar speelde een verder verloren partij. Pieter had het lastig in de opening en verloor een pion, maar kon de partij daarna door de activiteit van zijn stukken weer redelijk gelijkwaardig maken. Zijn tegenstander stond op het moment van remise aanbieden nog een tikkeltje beter, maar niet meer zoveel als eerder. Dus Pieter nam de remise (die mij vrij terecht leek op dat moment) aan, waardoor na een goede 3 uur er een 1½ – 2½ tussenstand op het scorebord stond.
Derk-Jan trok deze vlak daarna weer recht door het niet rokeren van zijn tegenstandster af te straffen door de stelling open te breken. In de analyse gaf Derk-Jan al aan dat zijn zet een zet eerder kon en het leek ook allemaal verkeerd af te lopen voor zwart en ook zijn tegenstandster kon de oplossing niet vinden, waardoor zij door haar vlag ging. Een welkome opsteker 2½ – 2½. Jari verloor vlak daarna helaas. In een beetje vergelijkbare manier als Sam: weinig aan de hand, maar net een wat ongelukkige zet doen (al was deze minder duidelijk dan bij Sam) waardoor de eigen loper bekneld raakt. Zijn tegenstander wist er wel raad mee en creëerde een doorgebroken vrij pion die uiteindelijk niet meer te stuiten was. 2½ – 3½.
Team 6 trok de overwinning over de streep door middel van een winstpartij van Xiheng, die in het eindspel 2 paarden meer had maar even moest opletten voor de opstomende vrijpionnen van zijn tegenstander, maar keurig het gevaar hieruit haalde. En een remise van Henk Mollema, die na een sterke interne week deze keer alle zeilen bij moest zetten om niet te verliezen. Hij verloor een pion die ook een doorgebroken a-pion voor de tegenstander opleverde, maar met tegenspel via de torens en de dame hield Henk het gelukkig nog op remise. 3½ – ½ daar de eindstand.
De overgebleven 4 partijen bij team 4 en 5 zagen er echter goed uit. Joep stond goed, Dominique een pion voor, Richard stond beter en ook Mike had het heft in handen. Joep deed juist op dat moment een bijzonder beroerde zet, maar blijkbaar zat het virus wat hem bedwelmde in de lucht want zijn tegenstander gaf het verkregen voordeel 2 zetten later weer volledig terug waarna Joep afruilde naar een duidelijk beter eindspel zijn vrij pion verzilverde. 6 – 1. Dominique breidde haar voorsprong uit van 1 naar 3 pionnen in een eindspel waar verder beide partijen alleen nog een paard hadden. Tegenstander Wil Wouts bleef tot het einde doorgaan om een evenaring van de uitslag van vorig jaar te voorkomen, maar kon niet voorkomen dat HMC 5 via Dominique opnieuw met een 7 – 1 uitslag huiswaarts keerde.
Mike en Richard maakten er verder nog een zeer spannende pot van. Mike had twee stukken en een pion tegen een toren. Rustig zette Mike zijn lichte stukken op de juist velden om vervolgens af te ruilen naar het eindspel. Toen hij ook zijn pionnen meerderheid aan de wandel zette geloofde zijn tegenstander het wel en werd het 3½ – 3½. Daarmee speelde Richard en zijn tegenstander voor het toeziend oog van iedereen in de zaal (want zij waren als laatsten bezig) ook voor alle knikkers in het verre eindspel. Richard had 2 torens en een pion tegen een dame, maar zag door alle druk de winnende voortzetting niet meer en zo kon zijn tegenstander wegkomen met eeuwig schaak. Maar met een zwaarbevochten 4 – 4 kon iedereen aan beide kanten wel leven.
Daarmee toch maar een paar mooie resultaten geboekt in Tilburg (zoals al eerder gezegd van de 5 niet winst partijen waren er 3 van onze zijde). HMC 5 en 6 een paar glansrijke overwinningen rijker en HMC 4 pakt een zwaarbevochten punt op een directe concurrent. Het geeft genoeg perspectief voor de rest van het seizoen.
Voor de volledigheid alle uitslagen en standen:
