Zaterdag 5 november speelde HMC 4 tegen EGS 2 in Goirle. Net zoals in de eerste ronde was het weer een hele tour om de opstelling rond te krijgen. Gelukkig wilden Theo Suikers en Tiago Omnes invallen.Maar nog was dit niet genoeg, want op het laatste moment moest Joep zich afmelden met Corona. Na overleg met HMC 5 wilde Mike Adriaanse invallen, maar hij kon pas om 13:00 uur vertrekken vanuit Den Bosch terwijl de wedstrijd om 13:00 uur zou beginnen. Toen we aankwamen, meldde de tegenstander dat ook zij een speler moesten missen door Corona. Snel werd Mike gebeld. Hij was net van huis vertrokken en kon dus weer omkeren. Wat betreft het bord dat leeg bleef, spraken we af dat we het punt daarvan zouden delen.
Voor Tiago betekende het zijn debuut in de KNSB competitie (Tiago is bij het schrijven van dit verslag 9 jaar oud!). Ik had zoals een goed teamleider betaamt Tiago van te voren geïnstrueerd: alleen remise voorstellen of aannemen na overleg met de teamleider en vooral niet te snel spelen. Dat laatste bleek te moeilijk voor hem en remise komt niet in zijn woordenboek voor. Ik liep af en toe langs zijn bord en zag dat hij alleen maar de incrementtijd gebruikte om na te denken. Maar het zag er allemaal heel goed uit. Hij speelde Italiaans en kon daarin zijn tactische vaardigheden goed etaleren. Binnen uur had hij zijn tegenstander mat gezet.
Op bord 2 speelde Eric Merx. Zie hieronder zijn veslag.
Ik speelde op 1. d4 Pf6 2. c4 c5 3. Pf3 … Hij probeerde hiermee de Ben Oni te vermijden omdat dit speltype hem niet lag vertelde hij. We kwamen toen door verwisseling van zetten in een siciliaanse draak terecht.
Maar normaal word er dan een keer e4 gespeeld zodat je in hele scherpe stellingen terecht kunt komen. Maar hij speelde heel degelijk e3 en dekte daarmee zijn paard op d4. Mijn tegenstander verloor in de opening twee tempi
maar ik heb daar niet van kunnen profiteren. Na wat pogingen om de stelling scherper te maken speelde ik al vroeg mijn d pion op. Wellicht was dit iets te overmoedig maar er zat een leuke truc in waarmee ik een kwaliteit kon winnen maar hij doorzag dit en ging er helaas niet op in. Ik kwam vervolgens zelfs minder te staan en moest nauwkeurig verdedigen want ik kreeg zijn paard op d4 niet weg. En ik ga natuurlijk niet mijn fianchetto loper hiervoor gebruiken. Dit paard zorgde ervoor dat hij ongestoord kon ontwikkelen. Ik verbruikte veel tijd maar zag geen enkele kans om mijn stelling te verbeteren. Na algehele stukkenruil, waarin we beiden een gezonde pionnenstructuur wisten te behouden stelde hij remise voor. Gezien onze voorsprong op de andere borden en mijn grote tijds achterstand leek het me niet onverstandig hier in mee te gaan, na eerst met onze teamleider overlegd te hebben.
Van de partijen van Ekko en Theo heb ik niet veel gezien, maar zij wisten op overtuigende wijze hun winstpunten te pakken.
Ik zelf speelde op bord 2 tegen Rob van Esch. Hoewel ik 200 ratingpunten sterker ben dan Rob, had ik toch van hem verloren tijdens het Goirles Weekend Kampioenschap van deze zomer. Tijd voor revanche dus.
De laatste tijd speel ik 1.f4, dus ook nu. De partij ontwikkelde zich redelijk normaal, tot ik op zet 12 besloot mijn eigen koningstelling open te gooien met g4. Het werd nog gekker toen ik op een gegeven moment gxf4 speelde, wat op dat moment volgens de engine de beste zet was. Met mijn koning helemaal open, kreeg ik ook de kans om al mijn stukken richting de zwarte koningstelling te halen. Op zet 24 won ik een stuk, maar liet ik even later mijn paard in een penning staan, waardoor ik het stuk weer moest terug geven; volkomen onnodig. Nog niets aan de hand. Ik had nog altijd het voordeel. Ik sloeg daarom een remiseaanbod af na het ruilen van de laatste stukken en ging een pionneneindspel in met 5 pionnen tegen 4. Ik had op zet 40 zelfs een plus van +7. Maar ja… wat ik daarna deed kan ik zelf naderhand ook niet goed verklaren. Op zet 42 maakte ik een kapitale blunder waardoor ik opeens van een plus 7 naar een min 40 (!!!!) ging. Mijn tegenstander kon ongehinderd een dame gaan halen, terwijl ik daar zelf niets tegenover kon stellen. Even later gaf ik op.
Henri pakte ook op overtuigende wijze zijn winstpunt.
Als laatste was Mari nog bezig. Zie hieronder zijn verslag:
Of je nu in de meesterklasse speelt of in de laagste regionen van de KNSB uitkomt, veel partijen verlopen volgens het onderstaande stramien: een gelijk opgaande openingsfase,
onnauwkeurige zetten in het middenspel, waarna in het eindspel het materieel voordeel wordt verzilverd. Zo althans verloopt deze novembermiddag mijn partij tegen Frans Lagerwaard in Goirle. Hierna, en dat gebeurt ook op alle niveaus, worden de stukken weer netjes in een doosje opgeborgen, klaar voor de volgende meesterpartij of pietjanknorrepot!
Einduitslag: EGS 2 – HMC 4: 1,5 – 5,5.